29 Kasım 2008 Cumartesi

Ayakkabı Boyacısı

Geçenlerde işten eve gelirken her zaman geçtiğim bir cadde kenarından geçiyordum gayet paranormal adımlarla...
Bir elimde, içi adlarını sayarsam fazla yer kaplayıp can sıkacak şeylerle dolu bir poşet, diğer elim cebimde...
Her neyse, o şekilde ilerlerken selam restorant'ın önünün az ilerisinde ayakkabı boyacısı bir çocuk gözüme çarptı...
Gözüme çarptı; çünkü tezgahı dağılmış ve eşyaları oradan oraya saçılmıştı...
Yerde kırılıp dökülmüş ahşap boya çantası ve savurulmuş boyalar...
Fırça...
Bir miktar da gözyaşı...
Biraz da tedirginlik vardı gözlerinde...
İlk görünüşte hemen birileri tarafından saldırılıp kabaca hırpalanmış olduğunu anlıyordunuz...
İçim çok fena olmuştu...
Kim? nasıl?En önemlisi de neden böyle birşey yapardı ki?...
Boyacılığını yapıp para kazanıyor, evine ve cebine birşeyler kazanmaya çalışıyordu...
Ve ekmek teknesi dağılmıştı...
Onun tarafına doğru, ne olduğunu daha iyi görebilmek için yavaş ve ağır ağır yürüyordum...
Yanından her geçen onu teselli ediyordu...
Kimisi saçını okşayıp para veriyordu...
Her gelen eline bir miktar para sıkıştırmaya başlamıştı...
İnsanların da gönlü büzülmüştü ki her bakan acıdığı besbelliydi...
...
O an o çocuğa bu kötülüğü yapanlara kızdım içimden...
Anlamsız geldi...
...
Bir sonraki gün ben gene işten dönerken aynı çocuk, aynı yerde selam restorant'ın önünün az ilerisinde , aynı dağolmış boya kutuları vesairesiyle aynı tabloyu tekrar yaşamış...
Yani aynı filmin tekrarını sergiliyordu...
Gene insanlar geliyor para veriyorlar, teselli ediyorlardı...
Bu defa daha da üzüldüm...
Çünkü çocuk bunu arada bir tekrarlıyor olabilirdi...
Enteresandı...

Bir sonraki gün gene işten dönüyordum, yanımda da bir arkadaşım vardı...
Ben de aklıma geldiği için ona bu çocuğa nasıl ard arda iki kere denk geldiğimi anlatıyordum... Tam elimle nerede olduğunu gösterirken, bir de baktım gene oradaydı...
Aynı tabloyu gene yapmıştı...
Fakat bu sefer gözlerindeki yapmacıklığı görebiliyordum...
Arkadaşım da şaşırmıştı...
Aynı çocuk üç seferdir aynı yerde aynı şeyi yapıyordu...
Gene insanlar acıyıp para veriyorlardı...
Teselli ediyorlardı...
Çocuğa kızmadım tabi...
Çocuktu neticede...
Ona bunu yaptıran biri ya da birşey vardı...
Memleketin her köşesinde insanlar birbirlerine menfaat amaçlı tavırlar sergiliyor...
Herkes kendi gemisinde yüzmek istiyor...
Moda bu...
...
Artık o çocuğu sayısını bilmediğim defalarca görüyordum... Görüyorum...
Bazen de abisi olmalı ya da arkadaşı, ona benzer biraz daha büyük birini görüyorum...
Nöbetleşiyorlar sanırım...
...
O çocuğun bunu yapması, serseriler tarafından dövülüp ekmek teknesinin harab olmasından daha kötüydü aslında...
Bu küçük yamuk iş yüzünden kim bilir nasıl bir zihniyet bekliyor onu gelecekte...
İnşallah iyiyi bulur...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Uyarı: Yorum yazmak için üyeliğe gerek yok.
Aşağıdaki bölümden kimliğini belirtmen yeterli.
Yorumun onaylandıktan sonra yayınlanacak.